جنگی فراگیر بین اول سپتامبر 1939 تا دوم سپتامبر 1945 بود. البته درگیری های مرتبط با این جنگ از چند سال پیش از آن آغاز شده بودند. این جنگ بسیاری از کشور های جهان از جمله تمامی ابرقدرت های روز را درگیر خود کرد تا جایی که دو دسته از کشور های مختلف با تشکیل اتحاد های نظامی به نام های متّحدین و متّفقین در مقابل یکدیگر صف آرایی کردند.
این جنگ گسترده ترین جنگ جهانی تاریخ بشر بود که در آن بیش از 100 میلیون نفر از قریب به سی کشور مختلف به صورت مستقیم در آن جنگیدند. در طول این جنگ که حالت یک جنگ تمام عیار به خود گرفته بود، کشور های مختلف تمامی توان اقتصادی، صنعتی و علمی خود را صرف جنگ کردند تا حدی که تفاوتی بین منابع نظامی و غیرنظامی در آن نبود. این جنگ همچنین باعث کشتار جمعی غیرنظامیان و بمباران های راهبردی نابودکننده گسترده علیه مقاصد صنعتی و مراکز تمرکز مردم (که به مرگ بیش یک میلیون نفر از جمله در حملات اتمی به دو شهر ژاپنی انجامید) شد.
در طول جنگ جهانی دوم 50 تا 85 میلیون نفر کشته شدند که این آمار خونین ترین درگیری انسان در طول تاریخ بشریت است.
اگر چه ژاپن تهاجم خود به جمهوری چین را از سال 1937 آغاز کرد، اما عموماً حمله آلمان نازی به نیمه غربی لهستان در اول سپتامبر سال 1939 که به اعلام جنگ فرانسه و بریتانیا به این کشور انجامید، تاریخ شروع جنگ جهانی دوم خوانده می شود. در طول جنگ آلمان نازی موفق شد با تشکیل اتحاد نظامی تحت عنوان قوای محور با ایتالیا و ژاپن، از طریق اعمال قوه قهریه یا انعقاد پیمان ضمیمه، بخش عمده ای از قاره اروپا را تحت کنترل خود درآورد. آلمان بعد از ضمیمه مرکز اروپا اتریش چکسلواکی مجارستان و سپس با حمله نظامی به شمال اروپا اسکاندیناوی و غرب اروپا فرانسه را اشغال و انگلستان را محاصره دریایی و جنگ هوایی کرد.. آلمان در شرق بر طبق قرارداد مولوتف-ریبنتروپ در اوت 1939 آلمان نازی و شوروی توافق کردند کشور های اروپای شرقی شامل لهستان، فنلاند، رومانی و کشور های حوزه دریای بالتیک را بین خود تقسیم کنند. اما بعد ها در ژوئن 1941 آلمان و متحدانش حمله گسترده ای را تحت عنوان عملیات بارباروسا علیه شوروی آغاز کردند که به بزرگترین صحنه نبرد تاریخ بشریت تبدیل شد. این نبرد که بخش عظیمی از توان نیرو های محور را صرف خود کرد با راهبرد زمین سوخته شوروی به یک جنگ فرسایشی تبدیل شد که با از بین بردن قسمت قابل توجهی از نیروی

نظامی مهاجمان، ورق را در نبرد به کلی به ضرر آلمان و متحدانش برگرداند.

 

فرجام حمله آلمان به شوروی

آلمانی ها در سال 1942 متحدین شمال آفریقا را از دست دادند؛ روند این شکست ها در سال 1943 با غلبه کمرشکن شوروی در جناح شرق اروپا دو نبرد استالینگراد و کورسک بر آلمانی و حمله موفقیت آمیز متفقین غربی به جناح جنوب اروپا ایتالیا (که به تسلیم شدن ایتالیا انجامید) و در سال 1944 به جناح غرب اروپا فرانسه ادامه یافت. از سوی دیگر ایالات متحده که با حمله ژاپن به پرل هاربر هاوایی وارد جنگ شده بود، در جبهه اقیانوس آرام آسیا به موفقیت هایی دست یافت که این روند ابتکار عمل را از ژاپن گرفت و وارد جنگ اروپا در فرانسه هم شد. با استفاده از این فرصت شوروی که تمامی اراضی از دست رفته خود را پس گرفته بود، تهاجمی همه جانبه را علیه سرزمین آلمان و متحدانش آغاز کرد.
جنگ در اروپا در 8 می 1945 با سقوط برلین به دست سربازان ارتش سرخ شوروی و تسلیم بی قید و شرط آلمان و در ژاپن که حاضر به تسلیم نبود، در 15 اوت 1945 پس از دو حمله اتمی مرگبار و ویران کننده به دو شهر هیروشیما و ناکازاکی توسط ارتش ایالت متحده پایان یافت تا پیروزی کامل نصیب متفقین شود.