سلام، تا الان اینطور برامون بیان شده که مغزِ ما به واسطه ی ارگان های حسیِ بدن مون مثل چشم و گوش و بینی و زبان اطلاعات رو از محیطِ اطرافش دریافت و بررسی میکنه و اون رو برای ما بر اساسِ داده هایی مثلِ اشکال و تصاویر و رنگ ها و صدا ها به نمایش میزاره تا ما رو از اتفاقاتِ جهان اطراف مون با خبر کنه، اما حالا اگه در واقعیت جهان واقعاً اون طوری نباشه که مغزِ ما بر اساسِ اطلاعات دریافتی اون رو نمایش میزاره چی؟ در ادامه بیشتر به این موضوع می پردازیم؛

مغز اساساً بدون ارگان های حسی مثل چشم، گوش، زبان، بینی و پوست هیچ ادراکی از محیط اطرافش نداره. شاید این جمله رو ساده لوحانه توصیف کنین و بگین خب این که معلومه! اگر چشم نداشته باشی نمی بینی و یا گوش نداشته باشی نمی شنوی!. این جملات درستن ولی درصورتی که ناظر وجود داشته باشه. حالا منظورِ من از ناظر چیه ؟؟منظور از ناظر موجود هوشمندی هست که بتونه با استفاده از ابزار های دریافتیِ خودش (مثل چشم و گوش) از محیطِ اطرافش آگاه بشه. دقت کنین گفتیم هوشمند یعنی بتونه اطلاعات حسیِ خودش رو پردازش و تفسیر کنه.در این جهان انرژی و ماده حضور دارن ولی نه به صورتی که می بینیم، می شنویم، می چشیم، می بوییم و لمس می کنیم بلکه این حالت ها درک مجازیِ ما یا به عبارتی بهتر ساخته ی مغز و ذهن هست. همون تصویری که زنبور عسل از گل داره (دید فرابنفش) برای انسان نامرئی هست یا صدایی که برای سگ آزار دهنده هست انسان نمی شنوه.
اگر ناظری در این جهان وجود نداشته باشه یا حداقل ابزار های حسی رو نداشته باشه جهان بی رنگ و... خواهد بود
خب شاید بگین خب که چی؟!. جواب همینجاست! اگر ناظری وجود نداشته باشه جهان کاملا بی رنگ، بی بو، بی طعم و بی مزه و حتی ساکت هست! به عبارتی جهان عملا عاری از هرگونه ویژگی های حسی که ما داریم هست. این تفسیر رو با خلأ قاطی نکنید. در جهان، ماده (مثل آب، خاک، گاز هیدروژن و هلیم) و انرژی مثل امواج الکترومغناطیسی ( پرتو های گاما و ایکس) و به طور کلی اشیاء فیزیکی موجود هستن با این تفاوت که خاصیت هایی که با حس های پنچ گانه ی ما درک میشن رو ندارن.به هر حال چونکه به طیفِ خاصی میتونیم واکنش نشون بدیم دلیلی بر وجود رنگ نیست! به عبارتی رنگ و تصویر چیزی نیست جز ساخته ی مغزِ جانداران و کاملا مجازیه